NECATİ SARICA
Gece Yürüyüşü
Bir garip durduruyor gemiyi demir suda
Eşya bulanıyor katılıp ağlayası
Suların ve petrollerin şu katı vakitlerinde
Kenetlenmiş kayalar sensiz bu ev eşyası
Bak ekmeğin taş gibi olanı boğazıma düşüyor
Musa ağaçları altında bir bilinmez sevda
Kara bu karanlıkta sevdam üşüyor
Taş bebek kâkülünden süzülür gibi
Süslerin ve sevdan alnıma düşüyor
Bak bir bulut çok yaklaşmış yere
Haykırmazsan sen o bulutu
Burkulup burkulup beklediğin kimse gidecek
Suların ve petrollerin şu katı vakitlerinde
Ellerime ekleşen kamalar gönlüme değecek
Ekmek için düzelttiğim yerlerin güzeli
Dökülsün artık şu kemre
Doğuversin gözlerinde günlerin güneşi
Hüngür hüngür sıyır artık şu kılıcı
Gönlüm gönlüm ince hırkalarda üşüdü
Sen ayağı sürçen ceylanların eve dönüşü
Bak işte seninle başlıyor gece yürüyüşü