Asanatlar "şiirden sinemaya" 
HAYRETTİN TAYLAN
Gelmeyi Unutmuş Şehrinaz
aşk, acı çekmenin ekmeği ve sevmenin dimağıysa
gel (me) artık ! ! !
kara gündüzün bağrında, mahmur gecenin suskusunda bulurum kendimi
sev (me) artık ! ! !
kıpkırık kalbinden sızmıyorsam sözlere, gözlere, özlere
özle (me) ! ! !
umudun fişini çekmedim,
gelişinin ve gülüşünün güneşini batırmadım
kendimi terk ettim ama seni terk edişi kesmedim
sessizliğinin gürültüsüyle kertiliyor sessiz ve sensiz harfler
kork (ma) ! ! !
çocuklar ölürken, çiçekler solarken, anneler ağlarken, sen giderken
seslen (me) ! ! !
adaletsizlik, ahlaksızlık, tepkisizlik, doyumsuzluk, sevdasızlık çağındayız
anla (ma) ! ! !
yoruldum, ünlemlerin gözünden akarken
yoruldum, dilinin ucundaki keskin sorulardan
yoruldum, belkinin içinde, umudun, hasretin rahminde
yoruldum, her gün, aşka doğan bebek olmaktan
yoruldum, her gün sevmenin salıncağında düşmekten
yoruldum, her gün seni seviyorum emziğini düşürmekten
yoruldum, dilindeki silahla yaraladığın ben ü aşkı seni görmekten
yoruldum, yarım ve yârim hikâyemizin ortasında adındaki harflere sarılmaktan
yoruldum, afrikalı kardeşlerimin zayıflığıyla sana olan zayıflığın artışından
gel (me) ! ! !
bu aşka, öldüm
mezarım; şiirlerim, sözlerim, gözyaşlarım, kara sevdam Şehrinaz
gel (me) ! ! !
öldüm, ben ! ! !
