BİRGÜL TEMUR
Gitme Kal
Bir yenilginin kucağında uykuya dalar gibi
Kısılan sesimin güçsüzlüğüyle dedim; kal
Başa döndü
Özlemden acı çeken kalbimdeki kaybediş
Başa döndü
Yolunda iz bıraktığım bütün sevmeler
Zamandan arınmış bir bekleyişin içine düştüm
Dedim; kal
Gidersen ölüme duracak gölgemdeki serviler
Gidersen âh ile damlayacak gözümdeki aydınlık
Bir karanlığa doğuracak beni
Koynunda uyuduğum senli geceler
Adımın sonuna kahır yazılacak
Daha yeni ölmüşüm gibi
Dedim; kal
Issızlığıma fırtına biçme
Zemherilerimden geçme
Yılkı atlarıma yoldaş etme
Gidersen hudutsuz bir kafesin içinde
Ölüme dost olacak içimdeki sen
Devrilen anıların altında
Can verecek tek nefeste
Canıma işleyen sen
Canına işleyen ben
“Ölüyoruz”
Kal
Gitme