SEMA TORUN
Göç Mevsimi
Zamanın gergefine an düştün
Serkeş elin nakkaşça işledi
Issızlığında ahraz esti rüzgâr
Kıvılcımın tenim de ben
Sabırla uzattım bu saçları
Her teline bir yıldız konacak
Adını saklayacak karanlığı
Yağmurlar sinsice dilime sürecek
Kum savaşında çadırsız kaldım
Yurtsuzluğum sensizliğimden
Bilmez bunu kırlangıçlar
Güneyi olan bilmez
Gün susar içine atar geceyi
Dipsizliği derinleşir kuyunun
Boğaz da yumru ur doğurur
Kırık aynalarda acı yeşil
Kesik kesik öksürüşler
Tükenir mi tükenen sadak
Ne taşır göçmen kuşlar kanatlarında
Ten mevsimi geçti
Söyle kuşlara içim göç mevsiminde