Asanatlar "şiirden sinemaya" 
CANER KUT
Gözdağı ve Son Arzu |ÖYKÜ|
Gözdağı
İhtiyar denizci, gözünü araladığında karşısında üzeri karla kaplı bir dağ gördü. Yüksekliğini kestirmesi güçtü. Elini uzatsa tutacak kadar yakındı. Silueti, üzerine doğru gelen denizin çarpan dalgalarına aldırmadan salınıyordu.
İhtiyar geçmişi sorguladı. Bugünü hatırladı. Bir kara sineği kovalar gibi elini çevik bir hareketle dağa doğru savurdu.
Dağ kaybolmuştu. Denizin suları aslında kendini dövüyordu. Avucunu açtı. Beyaz saç kılını gördü.
Son Arzu
Kendi ellerimle kazmadığım bir çukura atılmak sırf arzularla açıklanabilir mi?
İçimi çepeçevre saran bir bulut yoğunluğu kararlarımı süzerek belirgin bir sonuç olarak yere bırakıyor. Ter ü taze bir fotoğrafın arka yüzü gibi açılıyor kaderimin yazgısı ve silik bir kalemle üzerinden geçerken günün tarihini ve bir kaç sözcük karalıyorum.
Sonra sesler gelmeye başlıyor, çevrem insanlarla doluyor.
