Asanatlar "şiirden sinemaya"
TÜLAY AYDIN
Gözlerin Baharla mı Buluştu
Gözlerin baharla mı buluştu
Bu nasıl bir coşku
Kış ortasında kalmışken ben
Bu nasıl bir muştu
Silindi hüzün yüreğimden
Bakışlarında buldum huzuru
Çehrene her baktığımda
Yorgun yüz çizgilerim dinlendi
Tebessümünle can bulup
Ömrüme ömür eklendi
Sihir midir gülüşün
Gönlümde açtırdı gülleri
Her biri dalında tomurcuk verdi
Zehri bile bala dönüştüren
Gönül dünyama hükmeden
Şifa mıdır dilinden dökülen
Değerine kimse paha biçemez
Her sözün bulunmaz bir cevher
Bunca yıl gezip dolaştım
Bulamadım senden öte bir yer
Gördüm ki herkes kendiyle muhacir
Göçebe yüreğimle sana geldim
Vakti tamamladım kim bilir
Emanettir can bedenden çekilir
Gün gelir sahibine teslim edilir
Hadi durma nefesime nefes ver
Bilesin ki hanende kalıcı bu misafir
