NECATİ SARICA
Gözlerinde Şairin Delice Bir Şiiri
Ve sen ey hayat
çalkantılı bir deniz bakışlarımı tut
güvercinlerin ekmek sandığı ellerimden
ve sen öylesine bir tut ki ellerimden
sözcüklerle ulaştığım yerlerden geliyorum ben
Beklediğim kutsal bir yıkılış hikâyesi
beklediğim bir sürgün olarak
şairin portresine kan düşene kadar
nice çapkın acıların uğultulu çıplaklığı içimde
gözlerinde şairin delice bir şiiri parlarken her akşamına
çamurda bir kelebek parıldıyor
yeşil altın rengi ve tüm siyahlığıyla
boş bavullarla saklanan geleceğin yankısıyla
Ellerim ellerim güvercinlerin hep ekmek sandığı
ellerim ve dudaklarım çöl gecesinde vurgun yemiş bir şarkı sanki
delice bir şiir gözlerime tutunmuş gibi
aklımın bir kenarından öpülmek için
ve akla bir kefen siyah örtüler altında
ve bir kaç kırık heceyi sadaka taşlarına bırakıp
aklımın bir kenarından öpülmek için
ve aklıma bir kefen siyah örtüleri altında
sadaka taşlarına kurban adadığımız hıçkırıklar
ve birkaç kırık heceyi
Gözlerinde şairin delice bir şiiri parlarken