NECATİ SARICA
Gülümse Doğduğun Güne
Uzun zaman geçiyor hatıraları görmeye
Çağırdığım ve gelmeyen
Gittikçe büyüyen bir sessizlik senin içinde
Gittikçe büyüyen bir dert bırakıp gittin içimde
Bakın bakın Mayıs da geçiyor
Haziran geliyor üstüme üstüme
Dört mum yaktım dört dize üstüne
Şimdi pervaneyim kendime çırası kendi içimde
Mahzun bir gülümseme içinde bir daha bir daha üfledikçe sen ateşime
Geçmişe ve geçip gidecek günlere
Dört mum söndü ve dört dize gizlice
Ve ben gizlice ağlıyor olacağım gökyüzünün göremediğin bir köşesinde
Ve bu şiir sırlarınla dolu gizlice sen doğdun diye
İyi bak kendine
Gülümse
Ve bir daha gülümse doğduğun güne
Bu şiir tam da doğduğun gün
Doğduğun güne
ikibinonyedi mayıs dört