AHMET AYDIN
Hayale Yetişmez Kurşun
Ne saat kurarım
Ne yarına iliklerim hayatı
Estiği yöne gülüm
Koyverir açarım kanatları
Sizce…
Ben neden ve hala
Bir çocuk taşıyorum
İçimdeki yaşlı kuyuda
Her çocuk biraz Yusuf'tur
Çaresiz ela bakışlıdır
Yemine adanmış İsmail'dir
Çığlığı içinde saklıdır
Bazen koşar içimde
Dörtnala baharı tay sevincinde
İçlidir alıngandır kar pulu ağırlığında
Bir kem söz düşerse kalbine
Hayal êt gülüm
Hayale yetişmez kurşun
Set çekilmez önüne
Umudu kışkırtan çocukluğun