Asanatlar "şiirden sinemaya"
ZEYNEP SEYYAH AK
Hiçlik Senfonisi
Müjdecim hüznü yük edinmiş gözlerinizden denizleri çekin
Bir kapı aralığı bırakın
Rüzgâra benzeyen şiirlerinizi de heybesinde saklasın gece
Bıçak ağzı olan ne varsa çekilsin aradan
Güneşin basamaklarına basarak doğup ve batan güne
Konuşacağım
Dünyamın yorgun ve güneşte yıpranmış saçlarında
Darmadağın o düşün kelebek tozuyla
Mor efkârlarına divaneliği öğretilmişliği ile
Ruhum siyah gömleklerini değiştirirken ezbersiz
Eski şivemle konuşacağım
Ellerim eflatun mürekkeple yazmak istiyor bu sonu
Zaman ilişmesin bize
Mekânım ve sonsuzluğum ol
Bu defa mesafesizliğim çekilsin aradan serzenişim ol
Uçurumu anlatmak kolay değil
