Hüseyin Neredesin

İSMAİL GİRAY
Hüseyin Neredesin
 
İfrit, yeni bir bozgunla inletti meydanları
Gözyaşının sessizliğine çekildi sokaklar
Gelmeyecek yarınların hülyasında
Avuçlara geçti tırnaklar
Hüseyin neredesin
 
Gecenin göğsüne sürdüm kan izlerini
Çıkmaz sokaklarda uçurumlar buldu adımlarım
Her köşe başında umutsuzluklardan
Ruhuma kanyonlar nakışlayıp
Her boşlukta seni çağıran bir dua arzuladım
Hüseyin neredesin
 
Titrek namlular altında
Çiğnendi hesapsız duygularım
Kayboluşun kirli yollarında
Vicdanımda taş kesildi yeminler
Hatıralarımda çürüyen resimler
Düşlerimi ele geçirdi
Kırka bölündü uykularım
Hüseyin neredesin
 
Usul ninniler söyleyen annelerin puslu bakışları
Paslandırdı hüzünle mimlenen demirleri
Cam arkalarında düğümlenen boğazıma
Dayandı korkunun kör bıçakları
İçimde ura dönüştü bir bir
Söyleyemediğim kelimeler
Hüseyin neredesin
 
Çağın kararan kuytusunda
Yorgun düştü göğe uzanan bilekler
Sessiz isyan kapladı yürekleri
Nice çığlıklar bastırıldı sıkılmış yumruklarda
Duvarlar parçalandı gök avkalandı
Bekleyişin taşı çatladı damarlarda
Hüseyin neredesin
 
Yalan, boynunu vurdu gerçeğin
Susturuldu vuslat ezgileri
Münkirlerin kinini haykırıyor
Münadiler şimdi Kerbela’da
Zikirlerim bir bir söküldü hançeremden
Kulak zarlarımı deldi sessizliğin
Hüseyin neredesin
 
Ne kuşların kırık kanadında bir haber
Ne karanlıkların ucunda bir ışık…
Yıkıldı yüreklerde inancın kalesi
-Hayatın durduğu yerde misin
Bin melal içinde gurbette mi-
Korkak düşlerimde
Gönül dağları buza kesti
Hüseyin neredesin
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir