TÜLAY AYDIN
Hüzün Vurdu Yüzümü
Kime yasladıysam dertli başımı
Kalpte duran hüzün vurdu yüzümü
Irmağa çevirdi aşk gözyaşımı
Tutuldu dilim unuttum sözümü
Yad elinden aşk badesi içilmez
Yâr elinden olsa paha biçilmez
Dünyadan geçilir dosttan geçilmez
Ahde vefa deyip tuttum sözümü
Geceden kurulur gönül otağım
Kurban gerekirse hazır sunağım
Sırlar baki mühürlüdür dudağım
Aşkın sofrasına kattım sözümü
Kutlu dergâhına geldim buraya
Aşkın mabedinde durdum duaya
Sesini içimde hep duya duya
Kor ateş bağrına attım sözümü
Zaman geçer aklar düşer saçlara
Sırtımı dayarım dik yamaçlara
Dünya malı yetmez gözü açlara
Diyecek kalmadı yuttum sözümü