SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
İçimden İçine
olsaydın yanımda,
başımı dizine kor
alazlanmış yüreğimle
şifalı sesine
bırakırdım kendimi
bir nebze dinlenirdim
bakışlarında
olmazdım belki
kuytularımdaki
sert gölgelerin esiri
olsaydın yanımda
dil olurdun
sustuklarımı anlardın bir çırpıda
dudak basardın yarama
ağrımazdım bu kadar
ıssız gecelerin koynunda
aklıma daha bir sık düşüyorsun
her canım yandığında
içimden kırıldıkça
duvarlar örüyorum dışıma
yumuşak bir göğüs
arıyor insan her yaşta
özlüyorum
seni hatırlatan ne varsa
çocukluğum
ne çok sen kokuyor
biliyor musun
en çok da ona sımsıkı sarılıyorum
hüzün
bir guguk kuşu hikayesiyle
düşüyor havsalama
olsaydın şimdi,
içim içime sığmazdı biliyorum
naz dokurdun bakışlarınla
bir ‘’kurban olurum’’ uğruna
öksürürdüm sabaha dek
hani
çocukluk edip
yine
kıyar mıydım sana
kıyardım
evet!…