MEHMET RAGIP KARCI
İçlenmeler / Bir Başkasının Şiiri
Kefen yetişmezmiş garip ölene
Meğer yârin yazmasına saralar
Ercişli Emrah
Son kan damlası çekilir kentin burçlarından
Duvar diplerinde adım başı güvercin mumyaları
Ayaklarını gözden yitirir bir kadın
Kuyularında donmuş bir yaşamanın uğultuları
Cehennem süzülür parmak uçlarından
Akşamın kıyısında bir çocuk
Çocuğun tenhalığında bir anne
Rüyaları yatağa girmeden hazır
Birazdan geceye dökülecekler
Evleri
güya babaları
deniz
balıklar
Sabah olursa birine tabir ettirecekler
Biri dedikleri kim?
Elbet dağlarında divane umutlarıyla bizim İsmail
Bir kalbi var dünyada bir kendi
Bir de kefen yerine taşıdığı yazmalı mendil
(onunla kalbini ısıtıyor)
yoksa rüyadan ne anlar İsmail
bildiği alt yazılar
içli ölüm şarkıları
zaten kalbi ve İsmail bu işi artık bitirecekler
Bir rüya olmalı şimdi
alıp sana gelmeliyim
Bir isyan olmalı şimdi
Alıp sana gelmeliyim
Çünkü geç kalmış bir ceylan yavrusuyla eğlenen
benim yüreğim
Virane isyanları hasret yerine kullanan
Damarlar benim
Ormanlarımda şiirlerden dökülen
geçmiş zaman tortuları
Ey yürek seni sesinden öperim
Ey isyan: Karlı dağım benim
Bir şiir olmalı şimdi
Alıp sana gelmeliyim
Sonra sen gelmelisin
Seni taşıyan toprağı öpmeliyim
Türküler toplamalıyım kaşlarının karasına
Arasına bir âh koymalıyım
Verdiğin ikrara salmalıyım
Seni
Ve yağmur yerine kullandığın ellerini
Bir âh olmalı şimdi
Alıp sana gelmeliyim
Bin türlü silâhla mücehhez gözleri
Sen sevgili tövbe emzir beni avuçlarından
Dağlarıma su ver buğulansın
Ey sevgili gece
Bir yağmur buyur sıyırıp saçlarından
Bir şiir olmalı
Bir isyan
Bir âh olmalı
Hele bir türkü olmalı şimdi
Alıp sana gelmeliyim