MEHMET ZEKİ DİNÇARSLAN
İkindi Üstü Rehavetiyle Akıldan Azade
namaza yaklaşmadım
ilenmemek için Allah'a
destur istemeden daldım meclislere
ey kan!
akacaksan şehrin sokaklarında
damarlarımda aktığın gibi
dur bekle bir mefkûre bulayım sana
aşktan üstün
vatandan kutsal
akıldan azade
Allah'a ilenmemek için yakmadım ağıtları
varsın avazem patlasın Ben'in koridorlarında
giden gitsin gittiğiyle kalarak
kalanlar
bir ikindi üstü rehavetiyle
gözlerime baksınlar yüzlerine konan sinekleri kovarak
ben sizden değilim, yeminler ediyorum
değilim pervasız
değilim imansız
değilim gamsız
bu çağlayan hem benim adımı sayıklar hem sizin
ama bir ben duyarım sesini bir de dilsiz canlar
ne onlardan çıkar bir of ne de benden
yaklaşmadım namaza sarhoşum diye
sarhoştum aşktan, sarhoştum acıdan, sarhoştum biteviye
namluya sürülmüş çığlıklar gibi beklettim ilençleri ağzımda
ama sustum, ama ilenmedim Allah'a
kaderim bir boğum emelim iki boğum ötede
hangisine koşsam suratıma çarpacak kapılar
iyisi mi bütün matemleri toprağa gömüp
baştan başlatmalı tüm öyküleri besmele ile…