EYYÜP AY
İkindi Vakti Hüzünleri
Akşamüstleri buruk yağmur yüklü
Kara bir bulut gibi çöküverir
Göğüs kafesimin üstüne
Ve kalbim yârimin villasıdır
Bembeyaz sisler içinde
Kabarır hasretin dalgaları ta dipte
Parçalayarak zamanın çeperini
Aşkın kanatlarıyla çırpınır dururum
Bir sokak lambasının ışığında
Yârin Sunağında
Bir yağmur tanesi olmak var şimdi
Bern'in gökyüzünde
Bir beyaz gül olmak var şimdi
Yârimin vazosunda
Bir buse olmak var apansız
Sevgilimin yanağında
Bir damla gözyaşı olmak var sımsıcak
Ayşen’imin gözpınarında