AHMET AYDIN
İnceldiği Yerden Kanasın
Kalbe inen
Efkârdır akşam
Yoklar seni usulca
Dokunur yalnızlığına
Herca-i buluttur gözlerin
Bazen dumanlı dağbaşı
Bazen çiçek dökersin
Yokluğunda kaç bahar eskittim
Kalbe dolan
Hüzün sağnağıdır akşam
İnceldiği yerden kanasın
Dilsiz bir çığlığın
Bir efkârın sıratındayım
Yol çekiyor gözlerim
Sıla-i rahim'e dönemem
Öksüz yalnızlığımda yitiğim
Arar beni bulamazsın
Dağbaşında siyah dumanım