Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MUSTAFA ORAL
İnsanın İnsana Ettiği Güzellikler
İnsanda Her Şeyden İki Tane
Kalpten Bir Tane Var
İnsanda ikişer göz, kulak, el, ayak, ciğer, böbrek var da bir tane kalp var.
Görmek için bir göz,
işitmek için bir kulak,
yürümek için bir ayak,
tutmak için bir el yetiyor da
sevmek için bir kalp yetmiyor,
insan sevilmeyince sevemiyor.
İnsanın bir gözü kör olduğunda diğeriyle görüyor.
Bir kulağı sağır olunca diğeriyle işitiyor.
Bir ayağı sakatlanınca diğeriyle yürüyor.
Biri kolu kırılınca diğeriyle tutuyor.
Ama kalbi kırılınca, yaralanınca hayata tutunamıyor.
Yaşayamıyor, göremiyor, işitemiyor, hissedemiyor.
Kalbin yedeği ve çifti yok.
Çift sevdiğinin göğsünde saklı.
Hiçbir kalp yalnız yapamıyor.
Sevgili (s.a.v.) tek ayakkabıyla dolaşmayın, diyor.
Hiçbir kalp tek yaşamıyor, illaki çiftini istiyor.
Âşıklar Çift Yaratılmıştır
Göz iki bakar, bir görür.
Kulak iki işitir, bir duyar.
Burun iki koklar, bir nefes alır.
Âşıklar çift yaratılmışlardır.
Dört gözle bakarlar, bir görürler.
Dört kulakla işitirler, bir dinlerler.
İki burunla koklarlar, bir nefes alırlar.
Birinin nefesi kesilince diğeri de ölür.
İki kalple yaşarlar ama bir severler.
Birbirini sadece birbirini severler.
Birinin kalbi durunca diğeri de durur.
Biri düşünce, diğerine tutunur.
Biri durulunca, öbürü dalgalandırır.
Biri ağlayınca, öbürü güldürür.
Biri ölünce öbürü zaten ölür.
Dengeli Hayat
Dünya büyük bir terazidir.
Varlık o denge üzerinde durur.
İyi-kötü, güzel-çirkin, doğru yanlış kefeleri doldurur.
Her şey çift yaratılmıştır.
Bitkiler kadın, hayvanlar erkektir.
İnsanlar terazinin kefelerini doldurur.
Kadınlar bir kefeye, erkekler öbür kefeye…
Kefeye girmek istemeyenler kefene…
Erkek tahire (temiz) bir yenge,
kadın tahir (temiz) bir efe
bulduğunda denge kurulur.
Biri öbürünü taşıyamazsa denge bozulur.
Dengeyi bulan huzura erer.
Dünyayı kendine cennet eder.
Ne mutlu dengini ve dengesini bulanlara.
Ne mutlu yengeli-dengeli hayat yaşayanlara.
