MAHMUT GÜRBÜZ
İşte Böyle Nefes Alıyor İnsan
Dışarıda kış
İçimde bahar.
Bir gül kalbime değiyor
Kokluyorum.
Bülbülün bana gıpta etmesi ondan.
Dışarda ölüm
İçimde yaşam.
Kalbim her gün yeniden
Doğuruyor beni.
Selam veriyorum yeni kendime
Her gün ölenlerin beni anlamamaları ondan.
Dışarda çöl
İçimde pınar
Kendinden memnun
Gürül gürül akıyor
Kana kana içiyorum.
Susuz kalanların benden incinmesi ondan.
Vesaire… Vesaire…
"Yaaa Hacı Bedriya
İşte böyle nefes alıyor insan."
Demişim rüyamda…