ALPER GENCER
İstikbal Dünlerdedir!
sakal bırakan adamlar bizdendir
suretini allah’ın yarattığı gibi karşındakine tutan
işte yer yorgunluğunun doğrulttuğu sürgünler
havada bağdaş kurmayı yüreklerinden öğrenmişlerdir
düşünmek ne kadar beyhudeyse bir muammayı çözmeye
dokunmak yangınlara nasıl bebeler doğurmaksa
aklını bütün bildiklerinden vurarak
ve severek hatırlayıp geçmiş güzlerin solgun ayartısını
kendini yalnızca bir maziden ibaret sayanlar bizdendir
dönmek vaktini bekleyen turab sizdendir
azrail’in yardığı bağrı bir ateşle pişiren
işte nefesi kendine benzetmeye koyulan sahipler
duvarları korkularına böyle yedirmişlerdir
öpüşmek ne kadar acıktıran bir kavuşmaksa
fikretmek hayalleri nasıl ayırıyorsa etten
kalbini bütün bildikleriyle vurarak
ve hatırladıklarıyla unutup geleceğin kıyamet bağırtısını
kendini bir istikbalden doğuyor sananlar sizdendir
siz bizdensiniz biz de bizdeniz
bizim kalbimiz göz göz delik deşik edilmiş
kalbimize açılan deliklerden olan biteni seyretmekteyiz
orada kim varsa yok olup gayretine koyulsun
her şeyin açık edileceği güne hamd olsun!