Asanatlar "şiirden sinemaya" 
İSMAİL OKUTAN
Kaç Bin Gülücük Kaldı Senden Bana
Dün gece düşümde gördüm seni
Derin gülüşlerin içinden bakıyordun bana
Koklayıp içime çektim nefesini
Merhemini sürdü yaralarıma sesin
Nasıl bir sevinç verdin ki bana
Kanatlanıp uçtum ardından
Aşk yollarından geçtim, aşk yollarından
Aşkın saklı yollarından
Geceleyin kalbim üryan
Pinhan duygular büyüledi kalbimi
Uzaklara giden yollardan geçtim
Peşine düşen sevgilerden
Kızgın güneşte ısınıp yorgun kalbim
Bakışlarından akan yağmurda serinledi
İçime akan o nehirlerindi ki
Gözlerin engin bir denizdi
Bulutlardan geçtim, aşk yüklü bulutlardan
Gözlerin saklı bulutlarından
Yıldızlardan geçtim, kat kat semalardan
Bulutlardan, beni sana götüren bulutlardan
Gökte kalbim hafif hafif çıktı yerinden
Seni buldum o yıldızların cümbüşünde
Kelebeklerin uçuşunda, kuşların ötüşünde
Sende aşkı gördüm sevginin ötesinde
Gök yıkılırsa yağmura ne olur, kuşlara ne olur?
Gök yıkılsa bulutlara ne olur, aya ne olur?
Güneşe ne olur kalbim yanarsa?
Sevgili ölürse aşka ne olur?
Aşk ölürse sevgiye ne olur?
Ben bilirim ki, Leyla ağlarsa mecnun ölür?
Sen olmazsan bana ne olur Zeynebim?
Dağ yıkılırsa rüzgâr hangi yöne eser?
Ölür mü kuşlar ve çiçekler dalında?
Kalbini içime alımda da döndüm,
Aşkı kalbime doldurdum da döndüm gökten
Aşkın tadını düşümde verdin bana
Zeyl oldu kalbim Zeynebim peşinden,
Sana bakarken yandı içim, eridi kalbim aşkın ateşiyle
Kül oldu ciğerlerim, kül doldu
Bilemedim bana ne oldu?
Zeyl oldu kalbim Zeynebim ardından,
Vuslat olmazsa kalbim geçip gider dünyadan
Yüzünden kaç bin gül düştü yanıma?
Kaç bin gülücük kaldı senden bana?
