NECATİ SARICA
Kalbimin Israrı ve Tahammülün Sabrıyla
Kalbi avuçlarımda akardı akrebin
ve dudakları karıncanın fısıltısıyla
her akşam sonrası yalnızlığında
bir kiraz ağacına asardım kendimi hesapsızca
Ve görebilmek için yüzümü, içine düştüğüm her boşlukta
günahlarımla vurgun yüzüm hiç yoktu aynalarda
Mavi kurdelalı bir akıl parçasına tutunmak için ürperdiğim
kalbimin ısrarı ve tahammülün sabrıyla tükendiğim
sonsuz sayıda cehennemlerin bile açıklayamadığı sorularla