Asanatlar "şiirden sinemaya" 
FATOŞ BALI
Kalpler Daralıyor İnsanlar Büyüdükçe
Masaya bıraktığım düşüncelerimden kaçışan uzaklar
Daha bir sınırsız şimdi daha bir sakin
Kanatlarına sinmiş
Eski zamanlardan kalma
Derlenmiş toparlanmış bir fısıltının sesi
Renk renk mis kokulu uzaklar
Bağrına basar
Bir gün yıktığın, bir gün altında kaldığın
Sınırsız sevgimin mevsimsiz sessizliğini
Yüreğinin yakınlarındaydı
Duymalıydın
Sözünü sakınmaz çağırışlarını rüzgârın
Zamanın kıyılarındayız şimdi
Ve tek başımıza
Renk renk mis kokulu uzaklar
Bağrına basar
Tersine dönmüş düşlerimi
Dağların keyfi yerinde
Şarabın alevi uzaklarda göğü boyuyor
Kalpler daralıyor insanlar büyüdükçe
Uzaklarda umut var
Umut var dağların güneşte kurutulmuş özünde
Sonra yavaş yavaş gece dokununca tenime
Yıldızlar bulaşıyor gözlerime
Uzaklarda umut var
Umut var yıldızların
Işık huzmelerinde
