AHMET AYDIN
Kar
Üşüyorum çavlan yürekli
Hohla ellerimi
Kar tuttu
Sana gelen yollarımı
Gürültüsüz tozarak
İnce kör bir dövüşte
Pul pul kırıldı
Yüzümde günlerce
Günlerce yüzümden düşmeyen
Burukluğu yüreğimde duyarak
Camlarda donmuş buğulu bir ses
Bir ses davudi ve yumuşak
Üşüyorum çavlan yürekli
Hohla ellerimi
Saçaklarda kar salkımı
Kuşsuz tüneklerde sessiz buz okları
Batıyor gözlerime sivri ve derin
Sana koşuyorum
Epriyen yakamda kar lapası
Ardımda bir kedinin yumuşak sesi
Dantelalı ipek mendil gibi dalgalanıyor
Oysa kar tutmuş
Sana gelen gizli yollarımı