AHMET AYDIN
Kelebekler Kırık Kanat Uçar mı
Yaşamak günahımdır
Sana geciktiğim için
Ve efkâr
Ve sevda ağırlığından
Dağın sol yanı göçmüş
Başını dayadığın
Omuzumda yaşın kalmış
Salıp sevda belasına
Bu öksüz yetim başımı
Gidecek ne vardı
Kulaklarımda
Son sesin kaldı
Titrek kırılmıştı kanadı
Kelebekler kırık kanat uçar mı
Senden bana bir yol vardı
Benden sana bir kapı
Bir anahtar vardı
Umutlarımıza yıldız
Gökten rahmet vardı
Gidecek ne vardı
Öyle karanlık ki zifiri
Yalnızlık zamanı duvar
Aşk geçmez ses geçirmez
Sesim çarpar karalığa
Döner yüzüme tokat gibi
Gidecek ne vardı
Sen kokan bu sokak
İğde kokan soluduğun oda
Duvarların astarı asık
Küs bakıyor
Masada duran bardak
Bıraktım öyle dağınık kalsın
Ne varsa senden kalan
Beni yırtan acıtan
Gel de topla beni
Gitme demeye gelecektim
Ben hep gecikirim
Tezgâhta halıya mekikle
Ayrılık acısını düğümlerim