HAYRETTİN TAYLAN
Kendimle Buluşma Okulu
a) gidemeyişin mumyalı aşığı
kekre hissiyatın özle buluşma yolculuğundayım
gücenil bir düşü taşıyan eskimeyen eskinin “adım” başıyım
algı kapılarını açan duruş anahtarının adılıyım
olgu penceresinin gönül camına nitel bakışım
anlayacağın, gölgemin sabrıyım
anlayacağın, anlatamadıklarımın şükrüyüm
anlayacağın, gidemeyişin mumyalı sözler ermişiyim Şehrinaz
b) geçmemişliğin coğrafyası
kelepçeli geçmişin demir bağrında paslanır yaslarım
boğumlarında boğulan anıların nefesinde, yaslanır nefsim
durulmayan damlalarında, uslanır vicdanım
kendime benzemeye doğru, teşbihlerin tespihini çeker yadım
artık, uslu bir “ata “gibi tüm geçmişin coğrafyasıyım
artık, senin nemli gözlerindir başkentim
artık, senin diyemediklerindir en büyük şehrim Şehrinaz
c) bu tipe tıp çare değil
dağılmış bir hayalin minimizelerinde yalpalanır umut
kararmış bir düşüncenin devrik yüreğinde asırlaşır uğurum
sevilmiş bir yüreğin devriminde tansık hal gibi aklaşır utkum
çok düşlü bir geleceğe eklenir bahtım
mülteci nakaratın ses kırığında susar gönlüm
içim göçer umutsuz vakanın romanına
okur sever, sever okurum ayrılış karakterini
çok seven, seçen, gidemeyen mistik tip gibi kalırım
roman biter, bu nitel tip aynen kalır Şehrinaz
d)
yelesinde, yıllar taşır gönlümün erozyonu
sevi selesinde, aşklar ağırlar gönlümün yamacı
fikir telvesinde, erdemli tatlar sunar algı duruşum
sabır atlasımda, pak insanlığın beyazları buluşur
yortulu bir demin sızında, birikir senli gelecek kavmi
tortulu bir düşün köprüsünde geçer, geçmez dediklerim
artık, umarsız zamanın yeli gibi gidiyorum kendimden
artık, uğurlu ipekböceği gibi ördüm gönlüne ipek yolumu
artık, acı baharatların kervanında yürüdüm, şarkın sultanına doğru
artık, unutulmazlığın simurgu gibi uçtum, bir’den sonra sana Şehrinaz