Asanatlar "şiirden sinemaya"
SİBEL ORHAN
Koynumda Üşüyen Bir Dua
Bahçede tomurcuklanmaya yüz tutmuş güller vardı. Rengini hâlâ bulamamış, utangaç ve narin… Onlar gibi ben de bir bahara varamamışım meğer. Her sabah fesleğenleri koklayarak başlarım güne. Her akşam sobanın yanı başında iğne işlerim. Bir de… içimde büyümeyen bir çocukla yaşarım.
Komşuların çocukları sokakta gülüşürken ben pencereyi örtmem. İzlerim. Çünkü hayali bile nimet olan bir şeyin gerçeğine küsülmez. "Hanım abla!" diye seslenir bazen mahalleli çocuklardan biri. O an kalbim bir adım ileri atar, sonra geri durur: Adımın yanına konan “abla”, öyle ağır gelir ki “anne” olamayanların boynuna ayrı bir hüzün gibi asılır.
Her sabah penceremin önüne konan serçeye selam veririm. Bilirim ki bir varlığın sesi evin içinde çınlıyorsa orada hâlâ umut vardır. Lakin bu ev, yıllardır bir beşik sesi duymadı. Ne bir ağlama ne bir gülme… Sükût bu evin dili oldu. Ve ben, o dilde bir ömürlük mektup yazdım.
Kadınca, annece belki biraz da çocukça bir hasretle…
Sözle değil, kalple büyütülen bir çocuğun hayaliyle yaşarım. Mahallede yetişen çocukların isimlerini ezberledim. Onların her bayram sabahı annelerine koşuşunu izlerken içimde yanmayan ama hiç de sönmeyen bir kıvılcım kalır. Herkesin elinde taşıdığı mutluluğa ben sadece bakarım, sessizce.
Benim yuvamda beşik sallanmadı. Ama sinesi yanık bir kadının duası eksik olmadı. Çünkü bilirim: bazen bir yürek, bin evlada sığınak olabilir.
"Yetmez mi sana bister ü bâlin kucağım
Serd oldu havâ çıkma koyundan kuzucağım
Âteşlik eder sana bu sînemdeki dâğım
Serd oldu havâ çıkma koyundan kuzucağım"
— Nedîm
Serd oldu havâ çıkma koyundan kuzucağım
Âteşlik eder sana bu sînemdeki dâğım
Serd oldu havâ çıkma koyundan kuzucağım"
— Nedîm
Divan şiirinin zarafetiyle yazılmış bu beyitte, bir annenin kucağındaki sükûnet yüreğindeki feryatla birleşir. Nedîm’in sözüyle; dışarısı ne kadar soğuk olursa olsun, bir annenin kalbi çocuk için daima sığınaktır. “Serd oldu havâ çıkma koyundan kuzucağım" bir annenin ısrarı, duası, belki içli bir haykırışı. “Gitme” diyor, “çıkma benden.” Benim de her gece yastığa başımı koyarken ettiğim dua gibi: Ey içimde büyüyen ve hiç doğmayan evladım, çıkma içimden. Hayalimde kal. Hayalimde bile olsan, bana yetersin.
Bu dizelerle ilk karşılaştığımda elimdeki iplik yere düştü. Masamda yıllar önce örüp de hiç giydiremediğim minik bir yelek duruyordu. Ve o an anladım: Bir anne olmak için sadece doğurmak değil de yüreğiyle ısıtmak gerekiyordu. Ben de bu ayazda, bağrımdaki dertle ısıttım olmayan evladımı. Belki ismi yoktu, belki nefesi değmedi tenime ama hayaliyle sarıp sarmaladım onu.
Kocam sustu çoğu zaman. O susuşun içinde bir kabulleniş vardı ama inkâr yoktu. Bazen göz göze gelir "Biz eksik değiliz." der gibi gülümserdik. Çünkü aile, yalnızca kalabalık olmak değil aynı duada birleşebilmekti. Aynı sofrada susabilmek, aynı boşluğu birlikte taşıyabilmekti.
Annelik, yalnız kanla gelen bir bağ değildir. Bunu ben öğrendim. Kimi zaman bir yetimi doyururken kimi zaman bir kuşun yuvasına su bırakırken bir annenin yüreğiyle atar kalbim. Lakin içimde kelimelere dökemediğim bir "keşke" asılı kalır. Göğsümde, adını koyamadığım ama her gece kundağını örttüğüm bir boşluk…
Fakat zamanla şunu da öğrendim: Aile dediğin yalnızca bir soy bağıyla kurulmaz. Bazen bir sofrayı paylaşmakla, bazen bir acının kıyısında susmakla olur aile. Evlat bazen bir tebessüme bakar, bazen bir gözyaşına.
İnsan zamanla anlıyor: Bir evlat yalnızca beşiğe sığmaz. Bazen bir şiirin dizesine, bazen bir annenin göğsüne sığar. Bazen de dualara…
Ve şunu öğrendim:
Sinesinde dağ taşıyan kadınlar da annedir. Ve onların kucağı, ayazda kalan nice çocuğa yetecek kadar büyüktür.
Çok kıymetli Sibel hocam kaleminize yüreğinize sağlık çok güzel olmuş🍀Sinesinde dağ taşıyan kadınlar da annedir…
Değerli hocam gönlünüze, yüreğinize sağlık.Kalpten gelen kelimeler çok güzel nağmelere dönüşmüş.
Hocam yüreğinize sağlık. Yazmak yüreğin zekatıdır
hocam tebrik ederim. çok güzel.
NE GÜZEL ANLATTIMIŞSIN ANNE'Yİ ,ETKİLENDİM!
Yüreğe dokunan bir yazı daha
Sibel Hocam, samimi ve içten duyguların birlikte harmanlandığı etkileyici bir yazı.
Tebrik ederim.
Ne kadar içten yamışsınız Sibel hocam. Emeğinize sağlık.
Göğsümde, adını koyamadığım ama her gece kundağını örttüğüm bir boşluk… Kıymetli hocam kaleminize, yüreğinize sağlık 🌹♥️
Emeğinize saglik hocam
💐💐🌸🌸
Kaleminize sağlık.
Kaleminize sağlık ❣️
Kaleminize sağlık
Emeğinize sağlık 🥰
Elleriniz dert görmesin çok etkileyici ve muhteşem olmuş
Elinize emeğinize sağlık 🥰
Emeğinize sağlık muhteşem olmuş 😊
Elinize emeğinize sağlık
Annelik kutsal olmasaydı Allah Teâlâ cenneti annelerin ayağının altına sermezdi . Elhamdülillah annelik duygusunu tattım ama tatmayanların tadanlardan daha güzel sevdiğini bu yazıyla anladım gerçekten kendini çok güzel ifada etmiş.Allah bu annelerimize selamet versin amin
Elinize emeğinize sağlık çok güzel şiir
Eline kalemine sağlık ❤️❤️❤️🔥
👏👏👏
Emeğize sağlık
Nasıl dokundu yüreğime,nasıl acıdı içim anlatamam
"Bu yazı sadece cool değil, adeta kelimelerle örülmüş bir stil manifestosu! Okudukça içine çekiyor, son satıra geldiğimde tekrar başa dönme isteği bıraktı. Gerçekten yazmak bir sanatsa, sen bu işin sanatçısısın!"
Elinize emeğinize sağlık 🌹
Kaleminize kuvvet
Harika olmuş
Harika yaa müthiş
Yüreğinize sağlık
Elinize sağlık
Çok güzel olmuş.
Çok güzel olmuş.
Kelimenin tek anlamıyla HARİKA
Tebrik ederim çok başarılı
Çok başarılı
Elinize sağlık
Harikaaaaaaa
Elinize sağlık çok güzel
Elinize emeğinize sağlık 💜
Çok güzel olmuş çok beğendim tüylerim diken diken oldu
O kadar içten bir yazı olmuş ki okurken kendimle özdeştirdim, kaleminize sağlık hocam….
Kalbin konuşması harflere kaleme değmiş yüreğinize sağlık 🍀👏🏻
Çok güzel
Elinize emeğinize sağlık çok güzel olmus
Ellerinize sağlık.çok güzel
Elinize sağlık harika olmuş. Duygular çok yoğun hissettirilmiş.
Elini sağlık çok güzel olmuş