Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET TAŞTAN
Koyu Akıyor Zaman
Koyu akıyor zaman
Menzili kan denizi
Filistinli bir anne
Hiç kimse halini bilmesin diye
Kanıyor bir göze sessizliğinde
Deprem dolanıyor dudaklarında
Genzinde sızı…
Koyu akıyor zaman
Ay derdest edilmiş gurbet ellerde
Sanki benzi solmuş grinin bile
Yavrusuna tutkun bir anne gibi
Telaşla kalkıyor Kızılderili
Kurtarmak üzere kötü ruhlardan
Dans ediyor ölümle…
Koyu akıyor zaman
Annesine asi çocuklar gibi
Kalbi taş kesilmiş şövalyelerin
Elleri kan sızıyor…
Koyu akıyor zaman
Bir yanım kan denizi
Öbür yanım hayatla saklambaç oynamakta
Perdenin ardına saklanan rüzgâr
Çık dışarı, gördüm seni…
