AHMET AYDIN
Kuyu
Sen benim hikâyemsin
Çocukluğum
Hatamsın, cezamsın, iyi günlerim
Neden titrer ellerin
Gölgesiz, kalbin kadarsın
Böyle daha güzelsin
Bir devrim şarkısı kardeşliğinde
Kalbimin coğrafyasında güneş
Kanlı ve güleç ve kırgın
Ey suskun
Ey yalnızlığım
Yanan cıgaramda hasret kokarsın
Sen benim bozgunumsun
Afatımsın, dipsiz kuyusun
Yalnızlığımsın, buğday başağında sır
Salıncakta kaldı çocukluğum
Kuyunun dibinde Yusuf’um
Uyku çekiyor ruhum
Şafağımsın kuyunun altında
Ben Serez’de, Dağkapı’da, Buğday Pazarı’nda
Çığlığı boğazlanan Yusuf’um
Uzat tutunayım bir bağ
Şiirler okunan saçlarına
Annem ol sabrı fısılda kulağıma
Mum erir, mehtap söner
Horozlar vakitsiz öter
Aynı dallara tünerler
Kırgındır kuşlarımız
Isınmaz ayrılığa içimiz
Sanki bir yalanız