SELAHATTİN YILDIZ
Muhayyile
Akıl düşüyor zamanın heybesinden
Süzgecinden geçip damıtılıyor zaman
Ne muhayyile alıyor bu ipsiz bağı
Ne çekildiğinde ipi, çözülüyor yumağı
Saniyeler işliyor toprağın örtüsünde
Şuurum dönüyor sarhoş yel kovan gibi
Vazgeçiyor umuda gecikmekten bu devir
Güneşe üfleyenler vicdanın neresinde
Karaborsaya düşmüş geleneğin kaftanı
Katilim sırıtıyor arz-ı mevut elinde
Kalbi yitirmiş akıl ne yapsın söyle
Biçare sürgünlerim eritiyor irfanı
Beni kan tutuyor, ölmek kolay mı söyle
Günlerim geçiyor, aylarım boş hendekte
Bu gayya kuyusundan kim uzatır elini
Bir necat öncesinde ağıtlar beklenmekte