BÜLENT SAĞLAM
Münacat
senden korktum, sana kaçtım
beni bağışla
can kırığı
üstüm başım
yüzüm gözüm kir pas
beni bağışla
adını çağırdımsa
soluksuz kaldığımdan
dünya hep hile kumpas
beni bağışla
çirkinsem
aynalar uslandığından
yüzüm yüzünden utandığından
beni bağışla
yalın yalnızlıklarla
kavrarken kalbi hayat
ufuklanırken ukdeler
yalan temrinlere bulandım
beni bağışla
bir söze emanet etmiştin beni
bu kehribar bu gözyaşı o günden
bir daha dönemedim
yolladığın sürgünden
beni bağışla
yün çorap karalastik
kapılarına geldim
eteklerinde yalvaran
çocukluğumla
ellerim kar yanığı
beni bağışla
karaca sevdalar sisli bir bakış
sabah ayazında hüzün buğusu
bulandı sayfa satır okuduğum su
yol yalana ömür talana vardı
beni bağışla