LEYLA KARATAŞ
Müphem Bir Hayalin Ardından
Günlerden leyl sabaha iskele alabanda
Renklerden hâkî
Martılar suskun küstüm denize
Gittin gideli gül bir başka savruk
Rüzgâr bir o kadar esrik
Müphem bir hayalin ardından
Yosunlar yaşamıyor artık
Iğıl ığıl akıntıya teslim mavi
Rengini çaldığım sonbahar yaprakları gibi ruhum
Bitmeye yakın son demlerindeyim kızıllığın
Ama daha zaman var sanki
Ölümüne sevdamın
Yoksul emeğim susuz tenimde
Sararmaya yüz tutan sancılarım
Şiirsizlik gibi sokulurken göynüme
Ömrümü versem az gelirdi şiir denizine
Ey karanlık suret
Yalnızlığıma kilit vurdun kelimesiz dünlerde
Anahtarım kayıp, dört duvar illerde
Su sızdırıyor çatımdaki kiremit
Lilyumum döktü yapraklarını
Gönül yarası gibi kanayan dutlar
Kimsesiz sergen yerlerde
Şiirlerimi istiyorum
Kilitlenmiş özgürlüğümü açın martılar
Söz, asla bir daha sevmeyeceğim