Asanatlar "şiirden sinemaya" 
BİRGÜL TEMUR
Nar-ı Beyza
ben bilirim
gölgelere huzuru fısıldadığını
kuru yaprakların ardında dolaştığını
varılmaz yollara tenhalık kattığını
sabaha kadar aradığın
son kalan karanlığı
meyyit ruhlardan arınarak geceye yağdığını
varlığında yok olmaya başladığını
acıdığını
sızladığını
ellerinden giden yarınları
geçmişte bıraktığın olmazları
yalnız bir sokak lambası gibi
yollarda
kaldırımlarda
insanların arasında
kendine acıdığını
çelik gözlerinle evreni kanattığını
baktığın yüzleri
değdiğin gözleri
ağlattığını
ben bilirim seni
geceni
gündüzünü
siyahını
nar-ı beyza
ben bilirim bensiz yanını
