Asanatlar "şiirden sinemaya" 
VERONİCA MİCLE
Nefretin de Aşkın da
Şimdi senin nefretin de aşkın da
Olmadan hayatım anlamsız oluyor benim,
Aşkını ödedim gözyaşı ve iç çekişlerle
Yatışmaz nefretini neyle ödüllendireyim.
Arkandan hep ağlamamı istiyorsun
Ve kalbimi ebediyen parçalanmış görmeyi
Bir işkence ki kıyısız, derin bir acı
Sesinde öfke olmadan seni unuttum diyorsun.
Türkçesi: Teodora Doni / Romence orijinalinden
