Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NURKAN GÖKDEMİR
Nefretin Kucağında Ölürmüş Çiçekler
Öyle bir âlem ve zamanmış ki dost!
eşyanın gölgesinde kaybolmuş anlam
putların gölgesinde kaybolmuş can
sahtenin gölgesinde kaybolmuş gerçek…
…
Yüce Kin Hükümdarlığı!nın
kuşatmasındaymış âlem
ve kararan zaman…
tutsakmış orada hayatlar
sonsuz sürgünlere yazgılı
kardeş topraklarda başlayan
o kalleş kıyımları
tarihler boyu süren
kanlı zulüm…sürgün…
Zalimin kuşatmasındaymış daim
âlem denizleri gölleri gökleri bile
kirletirmiş zalim kara elleriyle
uzanıp mavi düşleri bile
kirletirmiş kara elleriyle
masumiyetleri bir bir…
boğulurmuş kararan bulutlarında gök
boğulurmuş kararan dalgalarında deniz
ölüm kıyılarına vuran özgürlük…
Kinin hükümdarlığında tutsakmış hayatlar…
kin ile parlatılmış zincirlere vurulurmuş aşk…
Kudurgan kan kokulu
ölüm soluklu şölenler
kurulurmuş gündüz gece
durmadan kana doymadan
ve çıldırmış gülüşler eşliğinde
lanetli ellerle bir bir ve ardı sıra
koparılırmış gencecik fidanları
o karayazılı toprakların…
vurulurmuş renkli uçurtmaları çocukların
vurulurmuş uçan kuşlar bile
vurulurmuş yarınlar…
nefretin kucağında
ölürmüş çiçekler
nefretin kucağında
ölürmüş çocuklar
ve umut…
Allahsız bir zaman imiş
Allahsız bir âlem…
putların sahtenin
gölgesine karışıp giden
zulmün nefretin
kalleş yüzünde yiten…
ve utanç yüklü tarihi insin
utanç yüklü tarihi âlemin
ilkel vahşi ve esfelî sâfilîn!..
