Bir İlk Kitap:
“Otomatların Marşı “
Nergihan Yeşilyurt, Otomatların Marşı’ında medeniyetin kırık dökük dişlilerinden ormanlar devşiren mısralar kuruyor, okura bakıyor, okuru okuyor, okura huysuzlanıyor. Yerini yadırgıyor, yerinizi yadırgatıyor.
Naif söyleyişlerin ardından patlayan tokatların, kapanan kapıların şiiri Otomatların Marşı.
Şairin birbirine değdiği andan itibaren ayrılmaya başlayan, iki şey hakkında konuşması: Cesaretli, haklı ve narin. İki bölüm, 27 şiirden oluşan kitapta beş duyudan fazlası var; deneyimlerin ve düşünce devinimlerinin her birinden birer dokunuş bulmak mümkün. Şair "Sahi insanın kaç kere beyaz bir şeyi olur ki beyaz kalabilen" sorusuna okurlarıyla birlikte hayattan bir yanıt bekliyor.
Şiirin sarsıp silkeleyen ritmini yakından duyacağınız Otomatların Marşı, şairden okurlara bir yaz hediyesi…
“Ben küçükken yaban keçisiydim, karışmak topluma
bir onmaz ihmaldi aslında biliyorsun
çünkü evcil ve medeni olan ne varsa
sürüyordu bir uçuruma gülen ve ağlayan maskeleri”
bir onmaz ihmaldi aslında biliyorsun
çünkü evcil ve medeni olan ne varsa
sürüyordu bir uçuruma gülen ve ağlayan maskeleri”