LEYLA KARATAŞ
Ölü Zaman Çiçekleri
Asılırken tülümüze ölü zaman çiçekleri
Dikiş tutmuyor artık çıplak geceler
Kaybolup gider duvarlara çarpa çarpa
Dost külüne muhtaç insan düşleri
Duru aşkların varsıllığında
Iska geçer sayrı zamanlar
Kendine ırmak hırsına kapılınca insanlık
Susar aşk, susar karanlıkta iç sesleri