SEVDA RALE ARMAĞAN
Ölümüne Yaşayan Kuşlar
Git
dalgaların dokunduğu tüm canlara
bulutların sürgün yediği diyarlara
sokaklardan akseden yalnızca efkâr
adım adım giden bir aşk sonra
Git
ardında bıraktığın kırılgan hayaller var
boğazıma tıkanan bir tek hıçkırık
akan suların erittiği taşlar gibi
mevsimlerin elediği gönlüm, azar azar
Ah
hani çatlayan toprakların adına düşen ağıtlar
nice sırların gözettiği günahlara sığınan var
Bilmem ki neden, duman duman göçer her güz
şarkılarını gerdan edip lebine, ölümüne yaşayan kuşlar
Git
ardı sıra yürüyen umarsızlığının anısına
iyilikler serperek hüzün döşediğin yüreğimden
sindiğin rüyalarım bozbulanık kıraç bir vaha
ruhumu kanatıp dağıt hallaç pamuğu gibi
taştan soğuk gülümsemelerini hatır/a katarak
Git
yol boyu dizilen karışık sararmış otlardan utanarak
kanayan yüreğimden düşen kuşlardır
üryan fikirlerinin prangalarında tutsak
yorgun yaşadılar
bilirsin kuşlarda doğuştan vardır
uçurumlardan uçarak ölümüne yaşamak