Asanatlar "şiirden sinemaya" 
Şair, Yazar ve Sinemacı
Ömer Lütfi Mete
Vefat Yıldönümünde
Anılıyor
18 Kasım 2009 tarihinde vefat eden şair, yazar ve sinemacı Ömer Lütfi Mete vefat yıldönümünde anılıyor
Ömer Lütfi Mete; 1950 yılında Rize’nin İyidere ilçesi -eski ismi Aspet diye de bilinen- Fıçıtaşı mahallesinde doğdu.
Rize Lisesi’ni bitirdi. İlk ve orta öğrenimini burada tamamlarken özel olarak dini eğitim gördü.
Bir süre Kuran Kurslarında hocalık yaptı. 1970 yılında İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ne girdi. 1971 yılında önce matbaa çıraklığıyla başlayarak gazeteciliğe geçti.
1972’de İktisat Fakültesi’nden ayrılıp Atatürk Eğitim Enstitüsü’nü bitirdi.
Kısa bir süre mezun olduğu lisede ve Rize Meslek Yüksek Okulu’nda Edebiyat öğretmenliği yaptı.
Bunun dışında gazeteci ve senaryo yazarı olarak çalıştı.
Babıali’de Sabah, Bizim Anadolu, Tercüman, Türkiye, Yeni Haber, Orta Doğu, Yeni Şafak, Ayyıldız, Yeni Binyıl, Sabah gazetelerinde editör, yönetici ve yazar olarak çalıştı.
Türk Edebiyatı, Boğaziçi ve Çağrışım dergilerinde makale, mizahi öykü ve şiirleri yayınlandı.
18 Kasım 2009 tarihinde geçirdiği kalp krizi sebebiyle 59 yaşında İstanbul'da vefat etti.
Bazı Eserleri
Şiir
Gülce (1989)
Senaryo
Bizim Ev
Çizme
Bizim Yunus
Köstekli Saat
Veysel Karani
Ahmet Bedevi
Evlere Şenlik
Avcı
Deli Yürek
Roman
Balonya Tüneli (1978)
Çığlığın Ardı Çığlık (1989)
Çizme (1991)
Yerden Göğe Kadar (1993)
Asker ile Cemre (1993).
Bir Ömer Lütfi Mete şiiri
ÖMER LÜTFİ METE
Gülce
Uçurumun kenarındayım Hızır
Ulu dilber kalesinin burcunda
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avcunda
Derin yar adımı çağırır
Dikildim parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ha itti beni, ha itecek
Uçurumun kenarındayım Hızır
Civan hazır
Divan hazır
Ferman hazır
Kurban hazır
Uçurumun kenarındayım Hızır
Güzelliğin zulme çaldığı sınır
Başım döner, beynim bulanır
El etmez
Gel etmez
Gülce'm uzaktan dolanır
Uçurumun kenarındayım Hızır
Gülce bir davet
Mecaz değil
Maraz değil
Gülce bir afet
Peri değil
Huri değil
Gülce beyaz sihir
Gülce ölümcül naz
Buram buram zehir
Yar yüzünde infaz
Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ha itti beni, ha itecek
Güzelliğin zulme çaldığı sınır
Uçurumun kenarındayım Hızır
Ben fakir
En hakir
Bin taksir
Ateşten
Kalleşten
Mızrakla gürzden
Dabbetülarz'dan
Deccal’dan, yedi düvelden
Korku nedir bilmeyen ben
Tir tir titriyorum Gülce’den
Ödüm patlıyor Gülce’ye bakmaktan
Nutkum tutuluyor, ürperiyorum
Saniyeler gözlerimde birer can
Her saniyede bir can veriyorum
1981
