İSMAİL OKUTAN
Öyle Bakmayın Gözlerime
(otistik bir çocuğun yalın düşleri)
Öyle acıyarak bakmayın gözlerime ne olur
Kalbimin dehlizlerinde kaybolup gider sesiniz
İki yıldız arasına yapılmış bir samanyolu gibi
Hangi bilim adamı araştıracak boşluktaki dünyamı
Öyle bakmayın gözlerime ne olur
Sığmıyor artık yüreğime bu çığlık, sığmıyor
Düşüncelerimin her kelimesi yoğun hüzün
Şehrin sokakları götürüyor beni uçuruma
Hepiniz aynı yerdeyken oynadığınız bir saklambaç
İşte buymuş hayat dediğiniz şey
Kollarınızı değil dünyanızı açın bana
Boncuk taneleri gibi dökülüyor sinirlerimden eşyanın anlamı
Size baktıkça ben hayattan kaçıyorum
Hangi optik okuyucuyla okunacak duygularım
Bir melek olur, peşime düşer annem
Biliyorum rüyalarında da sana yük oluyorum anne
Öyle acıyarak bakmayın gözlerime ne olur
Büyük günahlarla cehenneme çevirdiniz şehri
Eminim Allah daha çok seviyor beni
Adımlarınız kaybolur gizli dünyamın sokaklarında
Gözleriniz hiçbir şey görmez benim penceremden
Kalbimin dehlizlerinde kaybolup gider sesiniz
Hayat benim için bir hüzünken siz mutlu oldunuz
Öyle acıyarak bakmayın gözlerime ne olur
Ben de anlamını çözmeye çalışıyorum bakışların
Sığmıyor artık yüreğime bu çığlık, sığmıyor
Şehir bir zindan gibi bağlamış sizi kendine
Kelepçe vurulmuş sanki adımlarıma
Kelepçe vurulmuş sanki adımlarıma
Öyle acıyarak bakmayın gözlerime sakın
Hüzün dolar içime her gün akın akın
Gözlerim o kadar derin, o kadar derin ki
İçime mi oyulmuş dipsiz bir kuyu
Yoksa dipsiz bir kuyuda mıyım bilemiyorum
Her tarafı cam kırıklarıyla dolu içimin
Her tarafı hıçkırık hayatımın
Tanımsız duygular kanatıyor her gün yüreğimi
Sessiz bir çölde yalnız kalmış küçük bir fidanım
Kelimelerin anlamı yok benim dünyamda