AHMET AYDIN
Pişiyoruz Kendi Çömleğimizde
Dağlar… Ah dağlar
Yârin boynuna yakışan yeşil inci
Söz seninle başlar ve kanar
Kucağında nice sevda yatar
Sana çıkar bütün yollar
Dağlar…
Ana sıcağı yâr kucağı
Firari ata ocağı
Seni ipe dizer tespih çekerim
Yücene ateş yakar aşkı çatarım
Dağlar…
Senden yârin saçlarına kokular var
Sana sığınır sevda firari mahkumlar
Sende huzur bulur karagözlü ceylanlar
Senin emrinle suya iner tavşanlar
Derler ki…
Dağ dumanından tanınır arslan yatağıdır
Yiğit sevdasından bilinir çatık kaştır
Her dem firari sevdalara kapı kanattır
Zulüm zindanları şahidimiz olsun
Dik durduk aşkın özgürlük divanında
Seherin sahipleri anlatsınlar bizi çocuklara
Kayayı delen -Ey incir ağacı
Sabrımı emzirmeye sütün var mı
Anlat bana hayata yolculuğun çığlığını
Anne karnıdır gecenin derinliği dölyatağı
Pırıl güldür çığlığı kız gamzesinde
Patlayacak üstümüze çocuk gülüşüyle
…Ve işte yine
Tezgâhtayız mekik elimizde güzeliz renklerle
Sazdayız türkü dilimizde söyleriz dillerle
Pişiyoruz kendi çömleğimizde isyanı şiirle