Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NURKAN GÖKDEMİR
Reng-i Kalp
“Herkesin ölümü kendi rengindedir.”
Mevlânâ
Cânın hasreti hayat
ölümün hasreti candır…
hû dost!
bir görümlük rüya hayat
bir görümlük rüya ölüm…
aşkın sırlanmış
kadim saklanmış
ümidvâr rüya
belki ölüm…
ve masum özce
ve giz renk
cân üzre
kim bile…
ölmeden önce
ölen derviş belki de…
her kim
şol diyarda
şol devranda
hangi renge
boyadıysa kalbini
ölümü de
o renkte olacaktır
der derviş…
ve her ölüm dost!
ten urbasına bürünüp
ezel kaderi kuşanıp
sır mekan-ı hayale
bir varıp dönmek üzre
sevinç baharlarını
hüzün kışlarını bekleyen
yeni canlar içindir…
yeni özleri sevinin
hayatın taze özleri…
hû dost!
