ZEYNEP SEYYAH AK
Sabahsız Bir Ölümdür Bu Raks
Yok hayır ilişmesin hiçbir şey
yokluğum ben pusatsız
gece yüreğindendir dirilişim her defa
Sessizliğime kapanır kırk hece
şakaklarımızdadır hüznün çizikleri
tufan kopar iğreti gövdemizde
kalem hükmün burcundan
Yok hayır ilişmeyin
kalbimden söküp alın özgürlüğü
ebabiller gibi öfkeli
ruhum yankısız bir duvar
aşılmayan sürüklenen nihayetsiz
aşk ölür penceremde göğe tutkun
Nedir ki aradığım solgun yüzlerden
toprak sükûttu mu
üzerime sinen her ton gibi
ve güneşin elvedasından ağır bu çağdan
Harfler sancılı elbiseler giyip süslenir
barınak yüzlü gölgelerle
hercai renklerden cümleler edinirim ay susar
bilsem bu kaçıncı renklerim üzerimden sıyrılıp giden
üşüyor kalbimin duvarları üşüyor çiyli sabahlarım
Rükusuz kasvetler bürür tenlerimiz Leyla'sız
biz güneşin yolunda suya kanayanlar değildik ey çöl
kutlu rüzgarlar bizim olmadı hiç durma kanat dudaklarını
ertelendik çünkü sırlar ertelenirdi sonsuzluğa
ruhumuzda barınamadan
taşın yüreğinden süzülen bir inilti gibi kalırız sonramıza
Yok hayır ilişmesin hiçbir şey
şimdi hayatın döngüsünde her imge
sabahsız bir ölümdür bu raks
göğün vahasında bensiz