Asanatlar Şiirden Sinemaya 
AHMET AYDIN
Susmasın Dudağımda Bir Şarkı Kal
Buluttan çıkmış ak köpükler içinde
Bir küheylan soluyor tıknefes
Savurmamış çocukluğum yapışık yelesine
Hala koşuyor beni soluksuz binefes
Koyulduk birbirimizi aramaya
Sardık eteklerine dağların rengi olduk
İki can savrulduk oradan buraya
Acıda yitirdik, aşkta buluştuk
Susmasın dudağımda bir şarkı kal
Tutuştursun bir ucundan hayatı
Geceler ki kurşuni ağır bir metal
Daha, bu ateşi daha harlamalı
Gideceksen git bakamadan ardına
Bakma ne yaşadığına, ne taşıdığına
Tırman önün sıra uzanan basamaklara
Sırtında çuval dolusu kurutulmuş anılarla
Özenerek büyüttüm, öperek yeşerttim
Bahar örgüsüyle tenine karıştım
Yakasına aşkın mührünü bastım
Saldım turna sürüsüne kattım
Aşk ehli dokur duvarı
Kilimi, okşayarak halıyı
Nakşedilen yaralı bir ceylandır
Ya da sır vermeyen aşiret kızı
Kendime inşa ettiğim
Bir hapishanem var
Tek mahkûmu benim
Kaçmak için planlarım var
Gözlerine kaçacağım
Sır olup saklanacağım
Dudaklarını yakmak için
Bazı bazı akacağım…
