Xece ü Siyabend

AHMET AYDIN
Xece ü Siyabend
 
1
Xece
 
Cemali reyhan kokardı
Güzelliğin gülistanı
Xece
Dağların kızı
Nefesi kekik kokardı
Onun için akardı
Onun için serin ve berrak
Ceylan gözlü pınarlar
Saloma'nın
Belkısa'nın
Züleyha'nın
Tarihe not olarak
Düşülen güzelliği
Sönük kalırdı
Sırrı paslı aynalarda
 
Âşık olurdu ay ve güneş
Âşık olurdu dal ucundaki çiçek
Görebilseydi insan gözüyle
 
2
Siyabend
 
Süphan dağı eteklerinde
Gözü pek
Gözü kara
Bir yiğit
Civan yürek
Avcılar avcısı
Şahin bakışlı
Siyabend
Aşkı doruklarda
Sevdası yüreğinde
Vurgundu
Yaralıydı canevinden
Canevinden akardı Xece'ye
 
Şahitti uçarı, kaçarı
Şahitti dağlar, taşlar, kuytu koyaklar
Konuşabilseydi insan diliyle
 
Âşıklar pınarında buluşmalarında
Karşılıklı maniler söylenirdi
Aşka, ayrılığa, kavuşmanın tadına dair
Duyabilseydi insan kulağıyla
Bülbül utanır, susardı bir ömür
 
Yoktu sarısı, danası, parası
Vermezdi haco ağa
Almadan başlık parası
Kanunu, dumanı vardı dağın
Ele vermez, utandırmazdı
Dağın kanunu vardı, sığınırdı
Dağ bu
Kokusundan tanır evladını
Attı atın terkine nazlısını
Sürdü atını doruklara sardı
Üç gün üç gece
Üç gün üç gece
Halden düştü, yorgun
Dizinde uyudu xece'nın
Huzuru düşünerek içinde
 
Göründü üç güzel ceylan
Çiftleşme vaktiydi mevsim
Üç güzel ceylan
Biri maraldı
Kovalayan vardı
Kovalanan maraldı
Üç ceylan, biri hırçındı
Engeldi, oyunbozandı
Kendi kaderine benzetti
Kovalayanı, kaçıranı vardı
Ağladı Xece
Ağladı yürek
Aktı ceylan pınarı
Aktı inci yaşları
Süzüldü avcının yüzüne
Uyandı mahmur uykusundan
Anlattı Xece ağladı
Ağladı Xece anlattı
Üç ceylanı
Ve de kendine benzetti maralı
 
Doğruldu Siyabend
Yayı, sadakı omuzunda
Buldu ceylanları, avcıydı
Gerdi yayını, gerdi yüreğini
Engel oldu
Ceylanlardan hırçın olanı
Bir tosla Siyabendi uçuruma yuvarladı
Görülmüş, duyulmuş değildi
Avına av oldu avcı
Yandı, yıkıldı gönül
Yandı, yıkıldı Xece
Kalmadı mümkünü, çaresi
Hangi yürek nasıl dayansındı
 
Böyle rivayet edilir bu hikâye
Xece de atmış kendini uçurumun dibine
Böyle rivayet edilir bu hikâye
Kuşaktan kuşağa, dilden dile
 
Ağlardı uçarı, kaçarı
Ağlardı dağ, taş
Yaş dökebilseydi insan gözüyle
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir