Serzeniş

BANU SANCAK
Serzeniş
 
Bilirim Mavi Sultan,
Bilirim…
Denizin balıkları,
Göğün bulutları,
Gecenin yıldızları,
Senin ise kedilerin var…
 
Belalar öper, taş kesiği parmaklarımın ucundan.
Benim dört ayağının üstüne düşmeyen  
Hayallerim,
Senin ise dört başı mâmur bir gönül şehrin var…
Ne çare ki sevmedin,
Sevmedin beni!
Bir kediyi sevdiğin kadar.
 
Ey sokak kedilerinin gölgesinde
Varlığımı unutan.
Ey Akdeniz’in dipsiz sularında
Ümidimi kurutan…
-Gönül çukurundan su içer mi
Köprücük kemiğinde tüneyen kuşlar?
Baharımın sığmadığı göğsünde
Kaç şımarık kedi kışlar?
 
Ah!
İşte bu arsız pençelerin cüreti
Ciğerlerimi söker,
Kapıp yanık köşesini
Şiirlerime döker…
 
Hangi sessiz çığlığın mırıltısıyım söyle!
Hangi dokuz candan birinin yongası?
Duvarlarımı tırmalarken ölümün kanlı kavgası.
 
Şikâyet şekavettir derler amma
Altında hırçın bir serzeniş yatar…
 
Ne ettiysem sevmedin,
Sevmedin beni!
Bir kediyi sevdiğin kadar.
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir