Hiçliğe Dair

EMİNEHATUN TOK
Hiçliğe Dair
 
batıyor doğan güneşi gülüşünden
topluyor yerin yüzündeki seviyi
ve daha da kızgın çekiç ve dahası örs zindan
vadide kızıl bir galebe
sonrası tufan sonrası yar
 
uyan insan uyan
düşlerinden
batıyor doğan güneşi gülüşünden
örüyor duvarları yeniden
çekiç örs çekiç tan
akıyor vadide
kan
irin
ten
tin
saramıyor sanrıları sargılar
 
destansal bir ütopya
hiçliğe dair…
 

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir