Lımın Oyy, Ez Bımırım…

MEHMET SAİT YAKUT
Lımın Oyy, Ez Bımırım…
 
“Cesedinden başka hiçbir fotoğrafı olmayan küçük Esra’ya”
 
Hahoo!…
 
İstim üstündesin yavrum ölümün kolay senin .
Bire altı can alır, bire bir vermez toprak.
Biri de bana düşse ölümdeki hissenin,
Ben de ölsem ardından sulara atlayarak… Vah limın…
 
Oyy lımın…
Oyy ez bımırım…
 
Çakmak taşlı düvenlerle dövülür hayallerin.
Kara saban tutağında nasırlanır ellerin.
Yaprağına su verip kökünü kuruttular,
Her anız bozumunda altüst olur kaderin. Oy lımın…
 
Havar, lımın…
 
Yokluk kıtlık içinde yaşamadan büyüdün,
Taranmadı saçların hiç okşanmadı bir gün,
Senin bu sularla kan davan çok eskidir,
Nasıl da tek başına altı kızı öldürdün. Ez bımırım…
 
Haho…
 
Her biri bir kat sema, yedi kat gök yıkıldı,
Doğdun sevinmedi kimse öldün ağıt yakıldı,
Yavrucum bu senin kal-u bela mirasın,
Tanrı seni o günden bu güne mazlum kıldı. Haho lımın…
 
Vey lımın
 
Bahtı kara kızlarım soyu temiz Süt/ü/pak
Bir can için altısı can verdi boğularak
Vah lımın, ooyy ez bımırım, éş u arémın
Tutuşsun anızlarım kıran tutsun bu toprak. Havar lımın…
 
 
 
_______________________________________________________
Mehmet Sait Yakut’u Rahmetle ve Özlemle Anıyoruz | Asanatlar
 
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir