Ağlarken En Güzeli Olduğun

NECATİ SARICA
Ağlarken En Güzeli Olduğun
 
Vuruldum dediğim günlerin en güzeli bugün
hasret kokan kanatların suya vuruşu gibi süzgün
gözlerim
ışığı kanatıyorlar
bir küçük kız çocuğu ağlıyor boşluğumdan
manolyalar ve düş dudakları
ağladıkça güzelleşen
ışığı kanatıyorlar
 
Evinizin önünden geçen minibüsler
götürmüyorlar mı seni hiç bir yere
hiç bir yer yok mu susadığın
gülmek hiç gelmiyor mu içinden
 
Seni hiç bilmediğin trenlere binerken görmüştüm
çarşılar içinde gezen rüyalarda
düş dudakların
ve ağlarken en güzeli olduğun
 
Vuruldum dediğim günlerin gözlerinden ruhum yakarmıştı
ruhum yakardıkça yaklaşmıştı
koridor boyu yürüdüğün sanki gönlümün sinemalarında 
düş görmüştüm
seni düşerken görmüştüm ve sen hiç tutunamamıştın
gel tut ellerimden diye yalvarmıştın
uçar mısın dediğimde
kanatların yanarken gelmiştin
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir