Denizler Taşıyor Sen Neredesin Maria

NECATİ SARICA
Denizler Taşıyor Sen Neredesin Maria
 
Bugün bir garip uyandım Maria
uykular dolanmış sensiz rüyalarıma
çingene türküleri gibi buruk bir acıyla
takdir-i İlahiden hep seni istedim Maria
 
Güney trenleri ve hıçkırıklar kadar yalnız kaldım Maria
sensizliğin şehrini yakıp yıkmak istiyorum
sensiz geçen yıllarımı yaşadım saymıyorum
takvimlere uyumsuz adımlarla ben
ince hastalığa kapıldım sona gelmeden
 
Kaderinden usanmış bu gönül söyle ne yapsın Maria
her gün yeniden açtığın gönül yarasıyla
kalbim kan terliyor yokluğunda
karanlık gecelerde yokluğun son bulmuyor Maria
 
Kimsenin çıkmadığı balkonlardan bakarken ben hayata
acemi bir intiharın üstüme sinmişliğiyle
biraz merhamet istedim ben senden Maria
tek başına söylenen şarkılar gibiyim
denizler taşıyor sen neredesin Maria
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir